در داستان حضرت سلیمان و ملکه سبا درباره عمل خارق العاده عفریتی از اجنه حضرت سلیمان، قرآن می گوید: «قال الذی عنده علم من الکتاب». اینجا که بحث از قدرت است علم را به میان می کشد، در سوره والنجم که بحث از علم است قدرت را به میان می کشد. این به واسطه توأم بودن ایندو است.

فردوسی شعری دارد و مضمون حدیث هم هست. البته این شعر در سطح پایین تری است: " توانا بود هر که دانا بود " دانایی و توانایی با همدیگر هستند. مقصود این است که هر کسی هر اندازه که دانا باشد بر قدرتش افزوده می شود. البته او از این راه می گوید که انسان وقتی که دانا بود قانون جهان را بهتر می داند. وقتی قانون جهان را بهتر دانست بهتر می داند که چگونه اشیاء جهان را در خدمت بگیرد. وقتی آنها را در خدمت گرفت بر قدرت و توانایی اش افزوده می شود. ولی این معنا را به مفهوم وسیعتری قائل هستند و می گویند اساساً علم و قدرت عین یکدیگرند، علم عین قدرت است و قدرت عین علم است و این تفکیکی که انسان میان علم و قدرت می کند یک اشتباه است، اصلاً خود علم قدرت است و قدرت علم است و لهذا در ذات پروردگار هر دو به شکل واحد موجود هستند.

ما می بینیم در قرآن کریم در آن آیه که صحبت از علم است می گوید: «علمه شدید القوی»؛ او را (آن فرشته) بس نیرومند آموخته است. (نجم/ 5) نمی گوید " علمه کثیر العلم "، در اینجا که صحبت از قدرت است علم را به میان می آورد: «و قال الذی عنده علم من الکتاب انا اتیک به قبل ان یرتد الیک طرفک»؛ کسی که از "علم کتاب" بهره ای داشت. گفت من پیش از آنکه چشمت را بر هم زنی آن را به نزدت می آورم. (نمل/ 40)

در سوره مبارکه قل اوحی الی که به نام سوره جن معروف است نکته ای وجود دارد و آن این است: جریانی که قرآن مجید نقل فرموده است که گروهی از جن قرآن را استماع کردند، بعد رفتند در میان جمع خود مسئله را بازگو کردند و آنچه که در بین آنها گذشته است، همه را به این صورت نقل می کند که: قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قرانا عجبا؛ بگو: به من وحی شده است که تنی چند از جنیان (به وحی آسمانی) گوش فرا داشتند و گفتند: به راستی ما قرآنی شگفت آور شنیدیم. (جن/ 1) این نکته خیلی جالب توجهی است یعنی منشأ یک تفکر در انسان می شود. می

بقیه در ادامه

رؤيت بصري جنيان :

سوال : آيا رؤيت بصري جنينان ممکن است ؟ جواب : ما اگر تصميم بگيريم و برنامه ريزي کنيم جنينان را ببينيم کار بدي مي کنيم اثرش هم منفي است ، روحمان خراب مي شود . اما اگر جنينان خودشان بخواهند خود را نشان دهند ، آن اشکال ندارد . آيت الله حسيني تهراني در کتاب « نگرشي بر مقاله قبض و بسط تئوريک شريعت » نقل مي کنند که علامه طباطبايي « رحمه الله عليه» فرمودند در تهران که بودم آقا سيد نورالدين ـ آقا زاده کوچک ايشان ـ آمد و گفت آقاي بحريني که توان احضار جن را دارد در تهران است ، آيا مي خواهيد او را نزد شما بياورم ؟ آقا مي فرمايند : اشکال ندارد ـ دقت بفرمائيد ؛ علامه طباطبايي دنبال اين کارها نمي روند ـ بالاخره بحريني آمد ، گفت يک چادر بياوريد و دورش را بگيريد ، ما دور چادر را گرفتيم ، حدود دو وجب از زمين فاصله داشت ، در اين حال جنينان را حاضر کرد و صداي غلغله و همهمه شديدي زير چادر برخواست و يک موج بسيار شديدي چادر را تکان مي داد و مي لرزيد به طوري که نزديک بود چادر از دست ما خارج شود ، بعد گفت زير چادر را نگاه کنيد ، ديديم آدمک هايي به قامت دو وجب زير چادر بودند ، تکان مي خوردند و رفت و آمد داشتند . من با کمال فراست متوجه بودم که اين صحنه چشم بندي و صحنه سازي نباشد ، ديدم نه ، صد در صد وقوع امر خارجي است . (38)پس اينکه سوال فرموديد آيا جنينان را مي توان با رويت بصري ديد ، ظاهراً ممکن است ، ولي حساب کنيد آن طرف که توانسته جنينان را حاضر کند عمرش را ضايع کرده است تا جنينان را ببيند و نشان دهد . ولي يک وقت است پيامبر «صلي الله عليه و آله و سلم » و يا يکي از اولياء الهي «عليهم السلام»بر اساس قدرتي که خدا به آنها مي دهد مي توانند بر جنينان تسلط يابند و آنها را تسخير کنند ، آن موضوعش جداست و تسخيري که حضرت سليمان « عليه السلام » داشتند از اين نوع اخير است .

ارتباط با جن مستلزم به تسخیر در آوردن این موجو میباشد و برای مردم عادی  راه دیگری ندارد یعنی حتما باید جن را به تسخیر کشید تا بتوان با او ارتباط داشت به چندین روش میتوان با جن رابطه برقرار کرد

1-     طریقه اذکار : که شامل اورادی است که با مداوت به خواندن آن به مرور نهان جن آشکار خواهد شد

2-     اجرای اعمال : اجرای یک سری از اعمال متشکل از اوراد و اذکار و سوزاندنیها و... در کنار یکدیگر

3-  استفاده از مواد خاص: مثل سورمه هاییکه برای این منظور از مواد خاص طبیعی ترکیب و به چشم کشیده میشود